 |
| foto door herman baas (delft op zondag) |
dit boekje schreef een buurman, dus dan moet je dat ook echt lezen. toch duurde het nog even. drukte kwam tussen de eerste helft van het boek en de tweede helft en dat terwijl het boek maar 65 pagina's telt. de eerste helft greep het boek me nog niet echt, maar de tweede helft maakte dat goed. het is een surreëel boekje dat je het gevoel geeft te dromen, zeker in het begin. daarna wordt het grijpbaarder en in de tweede helft begint de essentie van het leven en het boekje tot je door te dringen. het is een verhaal over liefde, pijn, een relatie, over diepte, jezelf blootgeven, voelen en genieten. voelen en genieten gaat zo vaak aan ons voorbij terwijl we alweer naar de volgende serie zappen, of onze facebookpagina checken. het boekje roept op tot het intens genieten en waarderen van een relatie door dik en dun heen want het leven is een golfbeweging. soms surfen we op de toppen van de golven en soms komen we er middenin terecht en gaan we bijna kopje onder.
het verhaal is ook heel lichamelijk, iets dat je ook van een shiatsutherapeut kunt verwachten. vooral in de eerste helft van het verhaal voerde dat voor mij de boventoon, toen ik de andere diepere lijn nog niet had vastgepakt. het boek roept beelden op van
de tentoonstelling boijmans dit jaar, het lijflijke, dromerige, ongrijpbare en toch herkenbare.
het boekje is oorspronkelijk in het hebreeuws geschreven en dat is soms te merken aan de wat onhandige zinsbouw. maar een boek draait om het verhaal en dat is de moeite waard. wat komt er nu?
artikel in delft op zondagartikel in het ad