ik kende het boek van reputatie, ik, jan cremer, revolutionair, schandalig, taboe-doorbrekend. wat mij verbaast is dat mensen werkelijk dachten dat het allemaal autobiografisch is. het zijn te veel avonturen en ze zijn te spectaculair. wat een levendige fantasie en verbeeldingskracht. natuurlijk was jan cremer geen lieverdje en zullen veel verhalen dicht bij de waarheid liggen, maar fictie blijft fictie.als aankomend docent heb ik me er een voorstelling van gemaakt hoe het zal zijn om zo'n kwajongen als hij afschildert in zijn boek, in je klas te hebben. stel je toch eens voor. veel talent, maar geen stopknop, geen remmen, geen zitvlees. inmiddels zijn speciale scholen daarop ingesteld, maar toch. daar heb je dan een hele uitdaging aan.
een verslag op scholieren.com
wikipedia over jan cremer