vervolg op mijn post van 3 mei. inmiddels verlieten tommy wieringa en jessica durlacher de bezige bij. voor tommy was het de druppel dat de bezige bij, die normaal gesproken zijn column in regionale dagbladen op haar facebookpagina overnam, deze oversloeg toen daarin kritiek op abu jahjah en de bezige bij werd geuit. lees daarover op tzum.info. dat was ook niet zo'n slimme actie van het bezige bijtje. misschien een beetje paniek? in elk geval zijn er ook nog nuchtere schrijvers zoals a.h.j. dautzenberg, al is hij geen bezige bij auteur. hij schreef een opinieartikel in nrc op 2/3 juli waarin de schrijvers die niet kunnen leven met een uitgeverij waar ook andere denkbeelden dan de hunne worden uitgegeven, opportunisten met verwend en decadent gedrag worden genoemd (lees ook op dautzenbergs website). tja. ze willen verdraagzaamheid, maar gedragen zich niet zo. daar heeft dautzenberg gelijk in. je kunt hen in elk geval niet verwijten dat ze niet gaan voor hun idealen. emoties werken beslissingen in de hand en ach, wie weet misten ze ook gewoon hun voormalige directeur, ammerlaan, waar ze nu naartoe gaan.
Een heerlijk optimistisch kinderboek is 'De geheime tuin' van Frances H. Burnett. Er zitten veel levenslesjes in over ziekte, vriendschap, liefde, positief leven, natuurkrachten en nog meer. De geheime tuin is het symbool voor datgene wat je leven zin geeft, wat het waard maakt om elke dag voor op te staan, om te bewegen, te leven, blij te zijn en te stralen. Gemakkelijk is dat natuurlijk niet want het leven is geen continue happy end uit een sprookje, maar is ook het donkere dieptepunt uit het sprookje. Maar zit je in het dieptepunt, lees dan 'De geheime tuin' en probeer weer op te krabbelen.