lezend over leefwerelden van jongeren, lees ik dat zij zichzelf bij hun identiteitsontwikkeling moeten plaatsen in discursieve praktijken (haste), dat ze eenheid moeten aanbrengen in hun levensverhaal (seth) alles is dus een verhaal waarin wij de personages zijn. worden we geschreven of treden we op tegen de schrijver en leven we ons eigen levensverhaal. dit is de kern van de filosofie. connie palmen schreef er haar debuut de wetten over. zouden daarom zoveel mensen schrijven of willen schrijven? omdat je als je schrijft nog enigszins het idee hebt het verhaal te kunnen bepalen waar dit je in je eigen leven niet lukt? lezen voor de lijst over de wetten goodreads over de wetten 25 jaar de wetten op dwdd uittreksel op de bieb-uittrekselbank (voor leden)