a few years ago i never thought i would ever be able to read about cruelties in literature en watch films or news about the horrible wars and illnesses, without getting depressed. but what a surprise. as i grow older and my kids do too, i relearn to appreciate literature, films and news again for what they are. a representation of our real world. this must have been due to my maternal instinct. as long as my kids needed protection from those subjects, i banned them as much as i could from my world too. now that they have to get to know more and more about the truth of the world and not of hogwarts or other fantasy worlds, i reopen. i must say, that is quite a relief for me. i felt restricted, not being able to handle the world to her full extent. but then again. i read a lot of youth literature i now no longer have time for.
Een heerlijk optimistisch kinderboek is 'De geheime tuin' van Frances H. Burnett. Er zitten veel levenslesjes in over ziekte, vriendschap, liefde, positief leven, natuurkrachten en nog meer. De geheime tuin is het symbool voor datgene wat je leven zin geeft, wat het waard maakt om elke dag voor op te staan, om te bewegen, te leven, blij te zijn en te stralen. Gemakkelijk is dat natuurlijk niet want het leven is geen continue happy end uit een sprookje, maar is ook het donkere dieptepunt uit het sprookje. Maar zit je in het dieptepunt, lees dan 'De geheime tuin' en probeer weer op te krabbelen.