dutch marginal

allemaal onzin (1947) en je blijft lachen  (1968) zijn twee boeken van carmiggelt waarin eerder verschenen korte verhalen zijn gebundeld. de verhalen verschenen veelal onder zijn pseudoniem kronkel in dagbladen zoals vrij nederland, het parool, de groene. in steinz gids voor de wereldliteratuur wordt carmiggelt als stilistische verwant gezien van willem elsschot die met kaas  een even tragikomische weergave van het dagelijks leven gaf. steinz ziet ook een voorloper van carmiggelt in nicolaas beets alias hildebrand, met zijn 'komisch-realistische prozaschetsen'. volgens steinz heeft hij ook een verwantschap met de schrijver van tragikomische dierenverhalen anton koolhaas en natuurlijk met 'de meester van de zelfspot en de desillusie' j.h.f. grönloh alias nescio. grote namen in een traditie van schrijvers van leesbare teksten over het dagelijks leven. veel van zijn verhalen las hij ook voor op televisie. daar zijn nu nog opnamen van op youtube te vinden. in 1983 maakte be

in nrcweekend van 16/17 april 2016 las ik met aandacht en verwondering het artikel over een vermeend nieuw portret van spinoza. misschien het enige dat tijdens zijn leven is geschilderd. maar nadat het portret op de tefaf aanwezig was met een prijskaartje van 1,75 miljoen euro, is het inmiddels in opspraak geraakt. er is onduidelijkheid over de datering en de toeschrijving van het schilderij en daarmee is er ook onduidelijkheid of het een live portret is of niet. experts geven ontwijkende antwoorden of onthouden zich van antwoorden zonder duidelijke reden. wat moeten we hiervan denken. een vervalsingsschandaal in aanloop, een concurrentiestrijd in de wereld van kunstexperts of desinteresse? dit verhaal krijgt vast nog een vervolg. intussen reageren verschillende mensen al naar aanleiding van het nrc-artikel of naar aanleiding van de lopende discussie. het spinoza-blog dat eerst blij was met de ontdekking, trok zijn enthousiasme begin april terug met deze blog:  kaddisj voor een "

de rel opgemerkt over abou jahjah bij de bezige bij? pro-israël schrijvers zijn er niet blij mee. want abou jahjah is pro-palestina. vrijheid van meningsuiting toch? de bezige bij vindt de schrijver blijkbaar binnen haar verzetsimago passen. valt wat voor te zeggen toch? maar anderen vinden het de vijand binnenhalen. inmiddels verschenen al hele uiteenlopende reacties op deze actie van de bezige bij. tzum, de literaire blog,  zette wat van deze reacties bij elkaar. micha wertheim schreef een genuanceerde reactie in de vrij nederland van 18 april. treffende zin is: "de terrorist van de één, is de verzetsstrijder van de ander." ilja pfeijffer schreef op 29 april wat hardere taal in zijn column in nrc next. hij vindt het "grootmoedig en genereus" van abou jahjah dat hij geen bezwaar heeft tegen een uitgever van een schrijver als leon de winter. tja, zo kun je het ook zien. 9 mei vergaderen de schrijvers van de bezige bij over deze kwestie. schrijver marcel möring, die

margriet de moor laat haar liefde voor opera, italië, liefde en het leven blijken in deze historische en liefdesroman. een passie domineert het leven van de hoofdpersoon carlotta, een passie voor de stem van de castraat gasparo, en voor de persoon zelf. gasparo op zijn beurt heeft een passie voor de zangkunst en voor zichzelf en zijn eigen virtuositeit. de virtuoos is een leerzaam boek met alle kennis over het napels van de 18e eeuw, over de opera-cultuur in die tijd, over de castraatzangers, over de liefdesmoraal, over de bedelaars en over de politiek en cultuurverschillen. met schilderachtige beelden brengt de moor de geschiedenis tot leven voor de lezer. voor wie niet geïnteresseerd is in operamuziek in de 18e eeuw worden er wel wat veel beschrijvingen met vaktermen gegeven. ik kan me voorstellen dat het wel de realiteit was in die tijd waarin de mogelijkheden om je in andere onderwerpen te verdiepen slechts beperkt was en mensen dus heel gespecialiseerd waren. uiteindelijk blijf je